Ogród w stylu romantycznym, inaczej zwanym angielskim, popularność swoją zdobywał już od XVIII wieku a jego charakterystyczną cechą jest chęć do zerwania ze wszelkim rygorem, zasadami, sztucznością i nadmiernym przepychem. Jednym z pierwszych, którzy aranżowali takie ogrody był William Kent – malarz i architekt z niezwykłym poczuciem smaku. Ogród angielski to przede wszystkim piękne, naturalne formy przyrodnicze. Cechuje go również fantazyjna roślinność. Rosnące w nim drzewa nie były niczym ograniczane, mogły swobodnie rosnąć i zachwycać swoimi wyglądem a duże trawniki i łąki stwarzały idealne miejsce do urządzania pikników w słoneczne popołudnia. Angielski ogród w sposób naturalny podkreślał nierówności terenu, wykorzystywał wszelkie źródła rzek i jezior, które bardzo często stawały się centrum ogrodu. Jego cechą charakterystyczną jest również tworzenie dróżek biegnących wężykiem, dzięki czemu można było zwiedzić każdy zakamarek ogrodu. Jeżeli chodzi o ozdoby to bardzo często występowały tam fontanny oraz rzeźby, które oplecione zostały pokaźnym bluszczem. Natura jakby wplatała się w architekturę i ją pomału dominowała. Zaznaczyć trzeba także, że romantyczne ogrody były tak aranżowane by mogły swobodnie przechodzić w park i wówczas płynnie łączyć się z krajobrazem.
